วิ่งคนเหล็กมาราธอน 2001 

โดย พิสิษฐ์ จิรภิญโญ

เมื่อปีที่แล้วในเดือนเมษายน นักวิ่งหัวเห็ดหลายๆคนคงจะได้ข่าว การจัดการวิ่งมาราธอน 42 กิโลเมตร ที่สวนหลวง ร. ๙ ผู้สนับสนุนการจัดคือ เครื่องดื่ม Gatorade ความแปลกใหม่ของงานวิ่งในครั้งนี้ คือ ผู้จัดเขาเลือกเอาวันที่ร้อนที่สุดของปี และเลือกเวลาปล่อยตัวนักวิ่งในเวลา 9 โมงเช้า ใจคอเขากะจะให้ นักวิ่งเข้าเส้นชัย เวลาเที่ยงและหลังเที่ยง ดูซิว่า มีนักวิ่งสักกี่คนที่เป็นคนเหล็กอย่างแท้จริงโดยเข้าเส้นชัยได้ โดยไม่ละลาย เป็นเหล็กหลอมเหลวกลางแดดจ้าเสียก่อน

ผู้จัดประกาศว่าจะรับสมัครนักวิ่งมาราธอนครั้งนี้ไม่เกิน 500 คน ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องจำกัดจำนวนนักวิ่งให้มาวิ่ง เพียงกระหยิบมือเช่นนี้ คงไม่ใช่เพราะกลัวคนมาวิ่งมากๆแล้วเกิดมีนักวิ่งกลายเป็นเหล็กหลอมเหลวเป็น จำนวนมาก จึงเลือกขนาดพอเหมาะเพื่อความปลอดภัยของผู้จัดเอง หรือเป็เพราะว่า ต้องการจะให้นักวิ่ง มาราธอนตื่นตัวรีบมาสมัครก่อนวันแข่งขัน มิฉะนั้นอาจจะอดเข้าแข่งเนื่องจากได้จำนวนนักวิ่งครบตามจำนวน แล้ว ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม นับว่าผู้จัดประสบความสำเร็จอย่างมากเพราะในวันแข่งขัน ได้ยินแว่วๆมาว่าได้ นักวิ่งมาไม่ถึง 500 คน หรือว่านักวิ่งมาราธอนประเภทบ้าคลั่งไม่กลัวตัวตายมีอยู่เพียงเท่านี้

ผมเองวิ่งมาราธอนมาหลายปีโดยวิ่งครั้งแรกใน กรุงเทพมาราธอน และผ่านการวิ่งมาราธอน 42 กิโลเมตร มาถึง 12 ครั้งแล้ว แต่ต้องยอมรับว่าคิดหนักมากก่อนจะลงแข่งขัน คนเหล็กมาราธอน 2001 ในครั้งนี้ หลังจากได้สอบถามเพื่อนๆนักวิ่งหลายคนก็สบายใจเพราะ เพื่อนนักวิ่งที่สนิทสนมกัน ต่างก็สมัครลงวิ่งด้วย ที่ต้องคิดหนักมากเป็นพิเศษก็คือ ร่างกายของเราจะทนแดดในเดือนเมษายนได้หรือไม่ ตอนเที่ยงวันเสียด้วย และด้วยความเร็วในยามปรกติของผมก็อยู่แถวๆ 5 ชั่วโมง ถ้าปล่อยตัวนักวิ่งตอน 9 โมงเช้า ผมคงเข้าเส้นชัย เอา โน่นตอนบ่าย 2 โมง ข้ามช่วงเที่ยงวันที่พระอาทิตย์ส่องกลางกระหม่อมแน่ๆ ต้องขอชมเจ้าของความคิด ที่หาเรื่องให้นักวิ่งที่มีสติต้องใช้เวลาขบคิดถึงความถูกต้องและความเหมาะสมกับสภาพร่างกายของตน แต่ใช่ว่าจะ มีแต่เรื่องเลวร้ายเกี่ยวกับแสงแดดที่แผดเผาอย่างไม่ปราณีเท่านั้น เรื่องดีๆเช่น เวลาปล่อยตัว นักวิ่ง ตอน 9 โมงเช้าย่อมดีกว่า ตอนตี 4 ครึ่งของ กรุงเทพมาราธอน เพราะนักวิ่งได้นอนมาเต็มอิ่ม อีกทั้ง มีเวลากินอาหารเช้าก่อนลงวิ่งด้วย

ว่าแล้วก็กรอกใบสมัครลงวิ่งคนเหล็กมาราธอน 2001 อย่างมั่นใจ เพราะประเมินข้อดีข้อเสียแล้วพบว่า น่าจะ ลองวิ่งกลางแดดสักครั้ง อยู่ใต้ฟ้าเมืองไทย กลัวอะไรกับแดดกลางเดือนเมษายน ขอเพียงให้มีการฝึกซ้อม อย่างเหมาะสม ตามวิถีทางของนักวิ่งมาราธอนก็แล้วกัน จากการวิ่งประจำวันที่วิ่งเร็วช้าบ้าง มากบ้างน้อยบ้าง ผมก็จัดสรรเวลาให้ตัวเองเหมือนทุกครั้งก่อนจะลงแข่งมาราธอน ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด การฝึกซ้อมที่ถูกต้อง รวมทั้งการกินอาหารที่มีระเบียบ จะช่วยเสริมความเชื่อมั่นให้กับนักวิ่งได้เป็นอย่างดี กำลังใจมีความสำคัญไม่ ยิ่งหย่อนกว่ากำลังกายเลย นักวิ่งที่ลงวิ่งแล้วพบว่า ความเชื่อมั่นมีไม่เต็มร้อยจะรู้สึกหงุดหงิดทั้งก่อนจะวิ่ง และขณะที่วิ่ง ระยะทาง 42 กิโลเมตรจะให้ความรู้สึกว่า ทำไมจึงวิ่งไปไม่ถึงเส้นชัยเสียที

ท่ามกลางความห่วงใยของคนรอบด้าน เนื่องจากอายุอานามก็มากแล้ว วิ่งไปหาสวรรค์วิมานอะไรก็สุดจะเดา คนที่ไม่เคยวิ่งระยะทางไกลๆอย่างนี้จะไม่มีวันเข้าใจถึงความรู้สึกนึกคิดของเรา ไม่ใช่ว่าเราไม่ห่วงตัวเอง เราก็คิดสาระตะแล้วว่า ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายและวิญญาณ ผมจึงไปที่สวนหลวง ร. ๙ เพื่อร่วมลงวิ่ง คนเหล็กมาราธอน 2001 ด้วยความมั่นใจ

นักวิ่งทุกคนมี่ไปชุมนุมกันในวันนั้นต่างก็คิดอย่างเดียว เราจะต้องพิชิตศึกครั้งนี้ให้ได้ เส้นทางการวิ่งก็ไม่ได้ ซับซ้อนและเราก็ได้ศึกษามาเป็นอย่างดีแล้วก่อนจะลงแข่งขัน เขาจัดให้วิ่งอยู่ภายในสวนหลวง ร. ๙ นั่นแหละ วิ่งรอบสวนหนึ่งรอบจะได้ระยะทาง 5 กม. เพราะฉะนั้นทุกคนต้องวิ่งรอบสวนหลวง ร. ๙ ให้ได้แปดรอบครึ่ง รวมแล้วจะได้ระยะทาง 42 กิโลเศษๆครบระยะทางมาราธอน เขาจัดจุดให้น้ำไว้อย่างเหลือเฟือ โดยมีน้ำให้ ดื่มทุกๆ 1 กิโลเมตร มีทั้งน้ำดื่มธรรมดาและเครื่องดื่ม Gatorade ซึ่งขนมาให้ดื่มอย่างไม่อั้น

มีรถพยาบาลพร้อมทั้งหมอและพยาบาลอยู่ให้บริการตลอดเส้นทาง ปรกติผมวิ่งไม่สวมหมวก แต่การวิ่ง มาราธอนครั้งนี้ผมเองก็ตื่นเต้นเป็นพิเศษ ทั้งเพื่อนที่ทำงาน ลูกน้องและลูกพี่ ต่างก็ย้ำเตือนเรื่องวิ่งกลาง แดดจ้า ราวกับว่าผมมาจากประเทศอื่นที่ไม่รู้ฤทธิ์ของพระอาทิตย์ผู้ทรงพลัง แม้แต่คนที่บ้านก็เตือนสติด้วย ความหวังดีว่า ขอให้พกเบอร์โทรศัพท์ของบ้านไว้เผื่อเขาจะได้ใช้แจ้งทางบ้านเมื่อเกิดเหตุร้าย นี่มันเรื่อง อะไรกันนักหนา ทุกคนรอบด้านผมต่างก็รู้ว่าผมวิ่งมาราธอนมาได้เหรียญมาเป็นโหลแล้ว ทำไมจึงมองโลก ในแง่ร้ายอย่างนี้ อย่ากระนั้นเลยอย่างน้อยเราก็ควรจะสวมหมวกวิ่งเพื่อบังแสงแดดไว้ตลอดระยะทาง เพราะเวลาตีกอล์ฟกลางแดดผมก็ยังสวมหมวก

เมื่อนักวิ่งมากันพร้อมหน้าแล้ว 9 นาฬิกาตรง นักวิ่งเกือบ 500 ชีวิตก็วิ่งเหยาะๆไปตามเส้นทางในสวนหลวง ร. ๙ ใครที่เคยไปสวนหลวง ร. ๙ จะจำได้ว่าเป็นสวนดอกไม้ที่สวยงาม เราวิ่งไปก็ชื่นชมความงามของสถานที่ นี่เป็นสิ่งที่นักวิ่งทุกคนจักต้องได้นอกเหนือจากอากาศที่บริสุทธิ์ และได้ออกกำลังจนได้เหงื่อไหลทั่วลำตัว ความกังวลเกี่ยวกับแสงแดดเริ่มกลายเป็นความจริงเมื่อท้องฟ้าสดใสปราศจากกลุ่มเมฆแม้แต่ ปุยเมฆก็ไม่มี พระอาทิตย์จึงลำพองส่องแสงสาดลงมาเต็มอัตราศึก นักวิ่งส่วนใหญ่ ต้องหยุดกินน้ำทุกๆ 1 กิโลเมตร ด้วยเกรงว่าจะเป็นอันตรายจากการขาดน้ำ

หมวกของผมมีประโยชน์มาก เพราะนอกจากจะใช้บังแดดไม่ให้หน้าเกรียมแล้ว ผมยังใช้เป็นที่กักน้ำแข็ง เมื่อน้ำแข็งละลายจะได้มีน้ำชะโลมจากศีรษะลงมาที่ใบหน้าได้ เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า สวนหลวง ร. ๙ ในแต่ละรอบดูคล้ายกับจะมากกว่า รอบละ 5 กิโลเมตร เมื่อครบหนึ่งรอบเขาจะกาที่เบอร์ที่ติดไว้ที่หน้าอกของ นักวิ่ง ทุกคนต้องให้เขากาเป็นสัญญลักษณ์ในแต่ละรอบ กว่าจะได้ 8 รอบผมรู้สึกว่ามันนานเหลือเกิน น้ำแข็งที่ ใส่ไว้ในหมวกจะละลายเร็วขึ้นเมื่อถึงเวลาเที่ยง วันนั้นผมคงใช้น้ำแข็งไปเป็นปอนด์เลยทีเดียว เนื่องจากเนื้อตัว เปียกโชกไปหมด

ความสุขอันยิ่งใหญ่ก็ปรากฏเมื่อผมยื่นหน้าอกเสื้อให้เขากาบอกสัญญลักษณ์ว่าผมวิ่งมาครบ 8 รอบแล้ว เรี่ยวแรงวังชาเพิ่มมาจากไหนก็ไม่รู้ ลืมเรื่องอาหารกลางวัน มองดูนาฬิกาจับเวลาขณะนั้น ผมวิ่งมาเกิน 5 ชั่วโมงแล้ว สาเหตุสำคัญที่ทำให้ใช้เวลามากก็คือการแวะดื่มน้ำทุกจุดให้น้ำ ที่ตั้งห่างกันเพียง 1กิโลเมตร นั่นคือผมหยุดเพื่อดื่มน้ำใน 8 รอบของสวนหลวง ร. ๙ มากถึง 40 ครั้ง นับเป็นการเสียเวลาที่ไม่จำเป็นเลย เสียงขู่และคำเตือนเรื่องอากาศร้อนทำให้เกิดอาการขาดน้ำและเป็นอันตราย ผมดื่มน้ำรวมแล้วเป็นลิตร ตลอดเส้นทาง ได้ดื่ม Gatorade อีกมากมายเพื่อชดเชยเกลือแร่ที่สูญเสียไป

ชัยชนะของนักวิ่งมาราธอนมาถึงเมื่อเข้าเส้นชัยได้อย่างสง่าผ่าเผย ความภาคภูมิใจเกิดมาจาก ผลของการ ฝึกซ้อมมา เป็นแรมปี ชัยชนะนี้ไม่มีขาย อยากได้ต้องหมั่นซ้อมด้วยความมุ่งมั่นเท่านั้น ว่าแต่ว่าเมื่อเดือน เมษายนที่ผ่านมา ไม่ยักกะมี การจัดวิ่ง คนเหล็กมาราธอน 2002 อยากรู้จังว่าทำไมเขาไม่จัดอีก มันสะใจดีออก

ตารางการฝึกซ้อมวิ่งมาราธอนสำหรับผู้จนเวลา

ตารางการทดสอบสมรรถภาพ

อาหารช่วงก่อนและระหว่างการแข่งขัน

บาดเจ็บจากความร้อน

ผู้เยี่ยมชมตั้งแต่วันที่11 ส.ค.45<% L=Len(NewHits) i = 1 For i = i to L num = Mid(NewHits,i,1) Display = Display & "" Next Response.Write Display %>