"ป๋องแป๋งไล้เลี่ยว"

 

โดย...paradise

 

               ปกติผมจะออกวิ่งจากหมู่บ้านตอน 6 โมงเช้าเป็นประจำยกเว้นเสาร์อาทิตย์จะสายกว่านั้นเพราะไม่ต้องไปทำงาน
2-3 เดือนหลังมานี้ผมรู้สึกว่ามีสายตาแอบมองผมตอนผมคูลดาวน์เข้าโค้งกลับหมู่บ้าน จนเมื่อเดือนที่เเล้วถึงรู้ว่าน้องหมวยลูกป้านีร้านข้าวแกงปากหมู่บ้านนั่นเองที่แอบเหล่ผม...โอ้โห เธอ น่ารักครับน่ารัก...ทำไงดี
หลังจากนั้นผมจัดการถอยชุดวิ่งสีเหลืองแสบตาจากร้านพี่พิทักษ์ ขนาดไม่มีไซส์เหลือเเต่ XXL ก็ยังเอาเพราะสีโดนใจ แถมคิดว่าเงินเดือนออกงวดนี้จะสอย asics ds racer สีเหลืองให้เข้าชุดซะหน่อย(แอบต่อไว้แล้ว)
หลังจากนั้นหนุ่มไนกี้เหลืองอย่างผมก็แวะซื้อข้าวพะโล้+แกงไก่ทุกวันก่อนเข้าบ้าน ตอนซื้อผมก็ค่อยๆถามค่อยๆคุยเรื่องเรียนบ้าง เรื่องมหาลัยบ้าง (เธอจะใส่ชุดนักศึกษาทุกเช้าช่วยเเม่ขาย...โถ กตัญญูจริงๆ)
พอเริ่มคลิ๊กผมก็คิดแผน2 กะชวนเธอดูหนังความรักครั้งสุดท้ายในวันวาเลนไทนซะหน่อย
จันทร์ที่แล้วผมใส่เจลออกไปวิ่ง พอพ้นโค้งผมก็วิ่งแบบช้าสุดๆ กลัวเหงื่อออกตัวจะเหม็น คาดว่า heart rate คงม่เกิน 70% ขณะเหยาะผมก็ทบทวนซักซ้อมคำพูดชักชวนเต็มที่.....
 

...พอได้เวลาเข้าบ้าน ผมเก๊กท่าวิ่งที่หล่อที่สุดค่อยๆเหยาะไปหยุดที่หน้าร้านเธอ พระเจ้าเป็นใจครับท่าน ป้านีเเม่เธอกำลังสาละวนกับการล้างกองจานช้อนหลังร้าน ผมก้าวเข้าร้านพร้อมกางขาขึ้นนั่งบนโต๊ะไม้หน้าเธอ ผมสั่งแกงใส่ถุงด้วยเสียงที่นุ่มสุดๆ พอเธอตักแกงยื่นให้ผม ผมก็ชวนเธอไปดูหนังวันศุกร์นี้ เธอหันมามองผมแล้วก็อาย... หน้าเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที หลบตาผมพัลวัน ผมพยายามรุกเร้าแต่เธอกลับอายมากขึ้น ก้มหน้าก้มตาเดินเข้าหลังร้านไป
ตอนที่ผมกำลังจะลุกขึ้น ผมรู้สึกเย็นวาบวาบที่กางเกง พอก้มลงดูปรากฏว่า..ป๋องแป๋งน้อยๆสองใบของผมดันโผล่ออกมาหายใจข้างนอกกางเกงไซส์ XXL ผมแทบช็อค รีบลุกขึ้นวิ่งกลับบ้านด้วยสปีดที่เร็วกว่าสปรินท์เข้าเส้นตอนแข่งมินิซะอีก
...ตอนนี้ผมไม่ได้ออกวิ่งมา 2 วันแล้ว อยากซ้อมวิ่งมากเพราะสมัครราบ11ไว้เเล้ว แต่ทำไงได้ ร้านเธอดันอยู่ปากหมู่บ้านซะด้วย...พี่ๆเพื่อนๆช่วยผมที

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

กระทู้นี้ทำให้ผมนึกถึงกระทู้เก่าๆเรื่องควรใส่กางเกงในวิ่งหรือไม่

ตอนนี้มีคำตอบแล้ว...5...5...5

brutus

---------------

แฮ่ม...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่าซื้อกางเกงราคาถูกแต่ไม่ตรงไซส์
วิ่งแพ้แก้ตัวได้ เเต่..โจ๊เผี่ยว..เอาคืนไม่ได้

มันติดตา..อิอิ

nike fan

----------------

ถ้าดูที่เจตนา ผมว่ามันก็ไม่เข้าข่ายเรตเอ็กซ์นะครับ

ออกจะมาแนวๆเพื่อชีวิตอะไรเทีอกนั้นมากกว่า

ให้เวลาเธอลบภาพป๋องแป๋งออกจากสมองสักพักเถอะครับ

อย่าหายหน้าหายตาไปจากร้านของเธอล่ะ เดี๋ยวหน้าคุณจะตามป๋องแป๋งไปด้วย

อาทิตย์หน้าก็น่าจะไปซื้อของที่ร้านเธอได้แล้ว
ไม่ต้องพูดคุยกับเธอตรงๆก็ได้

แค่ฝากโน๊ดสั้นๆ+ดอกไม้สัก 1 ดอก เขียนข้อความแนบไปด้วยว่า ''ขอโทษครับ มันเป็นอุบัติเหตุ''....

หวังว่าสถานะการระหว่างคุณกับเธอคงจะดีขึ้นในเร็ววัน ถ้าเธอปิ๊งคุณจริงๆ เธอยกโทษให้คุณแน่ครับ...อิ..อิ...

ทอม(สปอร์ตแมน)

------------------------------

ถ้าเป็นมิกิละก็

มือไม้สั่น ตักแกงผิดๆถูกๆแน่

มิกิ

-------------------------

โอ้... เรื่องนี้น่าตื่นเต้นจริง ๆ... ระวังน้องเค้าจะขอไปต้มพะโล้ด้วยนะ อิอิ... แต่ผมว่ามันเป็นอุบัติเหตุซึ่งน้องเค้าให้อภัยได้อยู่แล้ว แบบคุณทอมว่านะ

วงกลม

------------------

ขอตั้งชื่อนิทานเรื่องนี้ว่า

"ป๋องแป๋งไล้เลี่ยว"

หญิงสาว(ที่ไม่ใช่ลูกป้านี)

-------------------------------