ผู้เยี่ยมชมตั้งแต่วันที่ 17พ.ย.49
คำปฏิเสธของคนทรยศ
โดย กฤตย์ ทองคง
การสนทนาบนรถตู้ขากลับที่ออกรสสนุกสนานจากการแซวกันไปแซวกันมาในหมู่พวกเรากันเองที่สอบตกจากสนามวิ่งเขาชะโงก นำไปสู่การนัดหมายเพื่อดื่มดริ้งค์กันต่อในค่ำคืนนั้น ที่บ้านของพวกเราคนหนึ่ง
ผู้เขียนเกือบจะตอบตกลงไปแล้ว แต่พลันเปลี่ยนใจปฏิเสธเมื่อรู้ว่า ไปต่อกันเลย ที่จะมุ่งหน้าตั้งวงกันโดยไม่ต้องกลับบ้าน ตายละ .....นี่จะไม่ให้กลับไปอาบน้ำอาบท่ากันเลยรึนี่
สมาชิกรายนึงให้เหตุผลที่น่ารับฟังว่า แบบนี้น่ะดีแล้ว เดี๋ยวเมียไม่อนุญาต แต่ไม่ว่าเหตุผลนี้จะเป็นอย่างไร พบว่าพวกเราก็เออออห่อหมกกันทั้งคันรถ เหมือนเด็กๆตกลงใจที่จะยกมือไปดิสนีย์แลนด์โดยเอกฉันท์ เหลือเพียงผู้เขียนคนเดียวที่ขอตัวปฏิเสธไป ไม่ไหว.....ไม่ไหวจริงๆ เพลียจัด
คนไทยเราดื่มดริ้งค์กันไม่จำกัดโอกาสและวาระจริงๆ วัฒนธรรมดื่มของเรามีไว้เพื่อดีใจ , เพื่อเสียใจ , เพื่อสนุกสนาน , เพื่อแสดงออกซึ่งวิญญาณขบถ หรือไม่เพื่ออะไรทั้งสิ้น คือเพื่อตัวของมันเอง กระทั่งการเฉลิมฉลองคราวนี้ก็เป็นการคบหาส้องเสพระหว่างคอมมูนิด กับ จักรวรรดินิยม เอ้ย....ไม่ใช่ ระหว่างคนที่วิ่งชนะได้รับพระราชทานถ้วยรางวัล กับ นักวิ่งอันดับหก
มันแปลกตรงที่ เราต่างอัดกันและเทะเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้เอง ราวกับว่าจะยอมตายกันไปข้างหนึ่ง พอเหมาเจ๋อตุง กับ เบรสเนฟ ตาย ยังไม่ทันที่ดอกไม้หลุมศพจะเหี่ยวแห้ง ขวดแชมเปญก็ถูกเปิดจุกอย่างไม่ละอายฟ้าดิน ยังไม่ทันตะวันจะตกดิน เหล่านักวิ่งที่ช่วงชิงรางวัลอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อครู่ ก็กระชับไมตรีด้วยน้ำสุธารส
ฟังคำกล่าวเช่นนี้ คล้ายกับว่าผู้เขียนคัดค้านการมีพฤติกรรมดื่มพร่ำเพรื่อ การดื่มดริ้งค์เช่นนี้มันจะเลวจริงหรือไม่? คงยังไม่สามารถสรุปได้ง่ายนัก ค่าที่ว่าแม้จะวิ่งมานานแล้ว แต่ผู้เขียนก็ต้องสารภาพว่า ยังไม่เลิกดื่มกับเขาเหมือนกัน และยอมรับผิดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า ตัวเองก็รู้สึกดื่มด่ำกับการสนทนาอย่างออกรสยามความเมาเข้ามาเยือน เฉกเช่นนิสัยของเหล่าสมาชิกแห่งโปลิสบุโรทั้งหลาย
การล่วงวิพากย์วิจารณ์การดื่มกินครั้งนี้จะสุ่มเสี่ยงกับการถูกกล่าวหาขว้างงูไม่พ้นคอ สุ่งเสี่ยงที่ประเดี๋ยวพรรคพวกจะไม่อนุญาตให้ร่วมก๊วนเสวนาดื่มกินในปาร์ตี้ครั้งต่อไปเท่านั้นเอง ข้อหา อัปเปหิกฤตย์คนทรยศ แล้วไปนั่งนินทากันในวงดื่มว่า น่าสงสารแฟนอ่านทางไกล หลงเชื่อคารมกันสนิท ทั้งๆที่ตัวกฤตย์เอง มันก็ชอบดื่ม
เนื่องด้วยสถานการณ์ไม่มั่นคงเช่นนี้ จึงควรเป็นเหตุที่ต้องออกคำแถลงการณ์คอมมูนิดแมนนิเฟสโต้ ชี้แจงเหตุผลอัปยศว่าทำไมถึงต้องจำแลงแปลงร่างเป็นลัทธิแก้ ว่าอันที่จริงอาตมาไม่ได้เป็นนักวิชาการจอมปลอม อย่างที่พวกเรากำลังตั้งฉายาให้ แต่ได้โปรดเถอะ ขนาดนั่งรถแซวกันมา ยังสัปหงกจะตายอยู่แล้ว ประสาทซีกหนึ่งยังเฮฮาตามท้องเรื่องที่แขวะกัน แต่ประสาทอีกด้านหนึ่ง ก็จมดิ่งกับห้วงนิทรารมณ์ กึ่งกลางระหว่างอเวจีกับนิพพาน เดี๋ยวหลับตายิ้มหัวเราะกับมุขตลกที่บางคนกล่าวให้เฮ เดี๋ยวก็ปาดน้ำลายที่ยืดไหลออกมายามหลับอย่างไม่รู้ตัว
ที่คุยกันก็มีทั้งตลกและวิชาการ เนื้อหาส่วนหนึ่งที่เราแลกเปลี่ยนกันระหว่างนั่งมาในรถก็คือทำไมเพื่อนนักวิ่งบางรายวิ่งได้ดีและคงกระพันเหลือเกิน แต่บางรายได้ดีเพียงระยะเดียว เหมือนพลุวาบฟ้าแล้วร่วงดับ กู้ฟื้นไม่ขึ้น และบางรายลงปุ๋ยเท่าไรๆก็ไม่งอกเงย เห็นซ้อมกันแบบที่พวกเราก็เริ่มเก็งกันว่าเขาน่าจะไปได้ดีในสนามแข่ง แต่ก็มีอันพับไปด้วยเหตุต่างๆเกือบทุกครั้งที่ออกสนาม เข้าทำนองแชมป์สนามซ้อมหมูสนามแข่ง
นอกจากปัจจัยต่างๆที่พวกเราจับมาวิจารณ์กันแล้วซึ่งล้วนก็ถูกต้องทั้งนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนอยากจะฝากไว้ประการหนึ่งก็คือ การรู้จักจังหวะจะโคน ที่หมายความว่า คราใดควรซ้อม คราใดควรพัก คราใดควรเร่งโวลุ่มลงแส้ คราใดควรแทปเพอร์เจียมตัว อย่างบรรสานสอดคล้องกับความเป็นธรรมชาติ ซึ่งลักษณะอย่างนี้ มันเป็นเรื่องที่กำหนดระบุได้ยากในแต่ละสถานการณ์ เท่าที่สังเกต การรับรู้ และความสามารถที่จะ Harmonize ตรงนี้ บางคนเท่านั้นที่เข้าใจง่าย มีมากที่ขี้สงสัยเสมอ และหลายรายไม่หือไม่อือต่อหลักการอะไรเลย
อย่างครั้งนี้ ถ้าผู้เขียนเข้าร่วมก่อการกับคณะปฏิรูป ด้วยการไปดื่มดริ้งค์ต่อ ไม่กลับบ้านไม่กลับช่อง นอกจากแม่บ้านจะโทรตามแล้ว เราคงจะต้องไปนั่งฝืนหัวไม่ให้โคลงเคลงสัปหงก การดื่มเฮฮากับพรรคพวก จึงกลายเป็นการเสียมารยาทของผู้ร่วมก่อการชั้นดีที่จะเป็นต้นเหตุให้สมาชิกอื่นเสียรสด้วยการให้เขาเห็นสารรูปฝืนหัวของเรา
อีกทั้งความง่วงที่สุดฤทธิ์-สุดเดชของเราคราวนี้ สำหรับพวกเราชาวนักวิ่ง มันเป็นสัญญาณชั้นดีที่บอกตัวเราว่า ร่างกายต้องการการพักผ่อนอย่างมาก และไม่พร้อมเผชิญหน้ากับงานหนัก-เบาใดๆทั้งสิ้น เรี่ยวแรงพละกำลังทั้งหมดถูกใช้หมดไปกับการแข่งขันเมื่อเช้าไปแล้ว ต้องขอเข้าอู่เพื่อสงบนิ่งจำศีลชั่วคราวระยะหนึ่ง
แต่แล้ว ณ จุดตัดสินใจขณะหนึ่ง จำต้องเลือกไปตรากตรำต่อ แม้จะไม่ใช่การวิ่งซ้อม และ แม้จะไม่ใช่การแข่งขันอีกครั้ง แต่มันคือการไม่ได้พักผ่อน ผลลัพธ์ถือเป็นการใช้ร่างกายอย่างไม่บันยะบันยังนั่นเอง
ซึ่งมันจะไปบั่นทอนเป้าหมายใหญ่ของผู้เขียนคือ ความตั้งใจที่จะวิ่งได้จนแก่ อยู่ในวงการได้นานปี อย่างปราศจากการบาดเจ็บ
แม้จะอาลัยอาวรณ์ มิตรภาพระหว่างพวกเรา และแม้จะตระหนักในภารกิจของผู้ร่วมก่อการชั้นดีว่าสมควรจะทำตัวเยี่ยงไร แต่จำต้อง ปฏิเสธ ไม่ร่วมดื่มดริ้งค์ด้วยคราวนี้ ก็เพื่อจะกลับไปนอนนั่นแหละเรื่องของเรื่อง ยังความเสียดายให้กับทั้งจักรวรรดิ์ และ คอมมูนิด เป็นอย่างยิ่ง
ถ้าเพียงแต่พวกเขาทั้งหลายจะได้มีโอกาสหยั่งเห็นว่า ผู้เขียนซุกหัวเข้าหมอนเมื่อห้าโมงเย็น ตั้งแต่แดดยังไม่หมด จนกระทั่งแสงเริ่มทาบฟ้าอีกวัน เขาย่อมจะเข้าใจว่าหัวใจผู้เขียนยังคงซื่อสัตย์ต่ออุดมกาณ์ของนักดื่มชั้นดีอยู่มิรู้คลาย มิได้แหนงหน่ายเหล่าสมาชิก เพียงแต่ขอนอนเท่านั้น และเพียงแต่ถ้าพวกเขาจะหยั่งรู้สึกสดชื่นยามเช้าตรู่ได้อย่างที่ผู้เขียนรู้สึกในขณะนี้ว่า ประสาทมันใสแหน๋วราวกับสายธารในป่าลึกขนาดไหน เขาคงต้องยอมรับว่า ปล่อยกฤตย์มันไปเถอะ
ที่สำคัญผู้เขียนอุ่นใจที่ตัวเองได้ตัดสินใจเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดกับการสร้างเสริมเหตุปัจจัยแห่งความทนทานให้ร่างกายยืนยงคงทนได้นานปี รับใช้การวิ่งจนเข้าวัยชราได้
การวิ่ง เป็นกิจกรรมที่เราต้องยอมรับว่า เป็นชนิดกีฬาที่ผู้วิ่งลงแรงบีบเค้น (Stress) ต่อร่างกายอย่างเข้มงวดข้นลึกมากชนิดหนึ่งทีเดียว หากไม่เป็นเช่นนี้ เราคงไม่จัดให้การวิ่งเป็นชนิดกีฬาที่สามารถเผาผลาญแคลลอรี่ได้มากที่สุดต่อคาบระยะเวลาเท่าๆกันหรอกครับ และเพราะเหตุดังนี้ พวกเราในวงการจึงยอมรับว่า การวิ่งเป็นชนิดกีฬาที่มีโอกาสเสี่ยงต่อความบาดเจ็บมากชนิดหนึ่งแน่นอน
แต่อย่างไรก็ตาม ย่อมมีความเป็นไปได้ที่ผู้วิ่งที่ฉลาด อาจหลีกเลี่ยงความเสี่ยงประการนี้ให้น้อยลง , น้อยมากๆ , น้อยที่สุด จนเกือบไม่มีเลยได้เสมอ ด้วยข้อแนะนำต่างๆที่เมื่อเอ่ยไปพวกเราก็คงเคยได้ยินกันมาแล้วทั้งสิ้น เช่น การต้องรู้จักวอร์ม-อัพเตรียมตัว , ต้องสม่ำเสมอกับการยืดเส้นที่พอเพียง , การต้องเผชิญกับการคูล-ดาว์นก่อนเลิก ,ต้องรับน้ำก่อนกระหายจนเป็นนิสัย และความเข้าใจกับหลักการผ่อนหนักผ่อนเบา ตามจังหวะจะโคน , พักเมื่อคราวพัก ไม่หักโหมร่างกายต่อกิจกรรมต่างๆ อย่างที่ผู้เขียนเล่าอยู่ ไม่จำเพาะแต่ฝึกหนักต่อฝึกหนักดังที่เคยกล่าวเตือนมาแล้วเท่านั้น แต่อาจเป็นการเผชิญหน้าระหว่างฝึกหนักต่อด้วยการเดินป่าที่ต้องระวังด้วยก็เป็นได้ หรือ การแข่งขันแล้วตามต่อด้วยการดื่มดริ้งค์ด้วยเช่นเดียวกัน
ขอให้พวกเราแจ่งชัดต่อหลักการนี้ให้ดีนะครับ เมื่อพวกเรามั่นคงดี ย่อมเชื่อได้ว่า หลักการต่างๆที่พวกเรานำพา ย่อมจะเป็นเครื่องมือเอื้ออำนวยให้พวกเราประสบความสำเร็จในเป้าหมายชีวิตวิ่งอย่างแน่นอน
09:00 น.
13 พฤศจิกายน 2549
หลังเขาชะโงกหนึ่งวัน
