คลิกดูภาพบรรยากาศ

 

 

33 ปี ช่อง มินิมาราธอน

 

ดูฟอร์มแล้วน่าจะเป็นงานที่ยิ่งใหญ่งานหนึ่ง จึงได้เข้าร่วมงานแถลงข่าวที่ โรงแรมดิเอมเมอรัล เมื่อ 12 มีนาคม และถือโอกาสซื้อบัตรวิ่ง 10 กม. แต่ก็ยังไม่ได้รับแผ่น CD เพลง ให้ไปรับได้ที่หน้างานและเมื่ออาทิตย์ที่ 16 มีนาคม ในงานวิ่งทหารไทยมินิฯ ที่ราบ 11 ร.อ. ก็ไม่ได้ติดใบเสร็จไปรับที่บู๊ธรับสมัครของช่อง 3 ซึ่งโดยที่สมัครในวันนั้นน่าจะโชคดีที่สุดที่ได้ทั้งเสื้อและ CD เลย

งานนี้ผมชวนกันไปทั้งครอบครัว กะพาเด็กๆ ไปเดิน 2.5 กม. และพาแฟนไปดูดาราซะหน่อย และพี่สาว (ไก่.com) ก็ไปเก็บภาพบรรยากาศและร่วมแจมเต้นแอโรบิค

ตี 3 ครึ่ง รู้สึกตัวตื่นก็เลยจัดการธุระส่วนตัวต่าง ๆ พร้อมทั้งปลุกเด็ก ๆ ให้เตรียมตัว พวกเราไปถึงที่หน้างาน ตี 5 ครึ่ง โอ้โห! ผู้คนเยอะแยะจัง ที่จอดรถก็เต็มไปหมด แต่หลังจากหาที่จอดรถได้แล้ว ผมก็เดินไปแถวเต้นท์รับสมัคร คนมุงกันเต็มทั้งระยะ 5 กม. 10 กม. แอโรบิคอีก เริ่มได้ยินเสียงบ่น เสื้อหมด เบอร์หมด CD หมด  ผมก็เลยต้องเก็บใบเสร็จไว้ก่อน แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปรับ CD ได้อย่างไร

ใกล้ 6 โมง เข้าไปในบริเวณจุด start-check in แถวยาวมาก เฉพาะนักวิ่งน่าจะได้ 3-4 พันคน มีลูกโป่งแจกหลายร้อยใบ ทันทีที่ได้ยินเสียงปล่อยตัว กระดาษสีถูกยิงกระจายเต็มพร้อมปล่อยลูกโป่งลอยขึ้นท้องฟ้าเป็นภาพที่สวยงาม

กว่าผมจะเดินผ่านจุด start และเริ่มกดนาฬิกาจับเวลาก็ใช้เวลาไป 1 นาทีเต็ม นักวิ่งยังแน่นในช่วงกม.แรก เพราะเส้นทางในช่วงแรกมีรถจอดข้างทางแถมยังติดรถบางคันที่กำลังหาที่จอดอยู่อีก แต่หลังจากนั้นก็ค่อยวิ่งได้สะดวกหน่อย ผมวิ่งไปเรื่อย ๆ และสังเกตเห็นว่าการจัดเส้นทางวิ่งครั้งนี้คงมีความยุ่งยากและไม่ค่อยเรียบร้อยเพราะมีการวิ่งตัดไขว้กันของระยะ 5 กม. กับ 10 กม. อาจเป็นเพราะมีการจัดเต้นแอโรบิคซึ่งไช้พื้นที่บริเวณหน้าเสาธงเป็นลานเต้น ทำให้เส้นทางวิ่งซึ่งเคยผ่านทางนี้ต้องเปลี่ยนไป

ผมวิ่งไปราว กม.ที่ 5 ผ่านฝรั่งคนหนึ่งเอ๊ะ!หน้าตาดูคุ้น ๆ หันกลับมามองอีกทีคล้าย แอนดรูว์ บิ๊กส์ แห่งรายการยอดฮิต เช้ามืดทางช่อง 3 เลยเข้าไปถามดู “ขอโทษครับ ใช่ แอนดรูว์ บิ๊กส์ มั๊ยครับ”  ใช่ครับ” ว๊าว…ได้ เจอตัวจริงเสียงจริง  เลยวิ่งพูดคุยกันไป ได้ความว่าวิ่งออกกำลังกายเป็นประจำเหมือนกัน ครั้งละครึ่งชั่วโมง ที่สวนหลวง ร. 9 เพราะใกล้บ้าน หรือไม่ก็แถวที่ทำงาน บ.เดอะเนชั่น และยังไม่เคยลงแข่งแบบนี้มาก่อน

 

  ผมก็เลยแนะนำให้เข้าไปเยี่ยมชมและหาข้อมูลต่างๆ ในเว็บไซต์ ThaiRunning.com ซึ่งคุณแอนดรูว์ บิ๊กส์ ก็บอกว่า เข้าไปดูบ่อย สามารถอ่านภาษาไทยได้ แน่ล่ะก็เขียนหนังสือออกวางตลาดหลายเล่มแล้วนี่  ผมเลยแนะนำตัวเองว่าเป็น webmaster และชวนให้เข้าไปแสดงความคิดเห็นใน webboard ซึ่งจะสร้างสีสันให้กับ web site ได้

วิ่งคุยกันได้ราว 1 กม. ผมก็เลยขอตัว เร่งเร็วขึ้น (แหะ ๆ กลัวเหรียญหมด) และเข้าเส้นชัยด้วยเวลา 58.39 นาที ได้รับเหรียญแห่งความพยายาม และยาดม 1 หลอดเล็ก และมาทราบที่หลังว่าคนที่มาหลัง 1 ชั่วโมง 5 นาที เหรียญหมดต้องไปรับภายหลัง

ผมเดินหาน้ำกิน แม่เจ้าโว้ย ! คิวน้ำดื่มยาวเหยียด ไม่เคยเจอในงานวิ่งไหนแม้แต่น้ำเปล่าคิวยังยาว น้ำเต้าหู้ ไอซ์ที ไม่ต้องพูดถึง ผมได้แตงโมมา 1 ชิ้น แก้กระหายและก็หาอะไรกินไม่ได้

หลังจากหายเหนื่อยก็เลยเดินไปดูเค้าเต้นแอโรบิค (ต้องการดูดาราซ่ะมากกว่า) ก็ดีใจที่เห็นดาราให้ความสำคัญในการออกกำลังกายเต้นกันครบ 90 นาทีเหมือนกัน แก้มแดงไปตาม ๆ กัน ดูแล้วน่ารักไปอีกแบบ

7 โมงครึ่ง มีเดิน 2.5 กม. นำโดยคุณประชา  มาลีนนท์  big boss ของช่อง 3 ผมเลยพาแฟน แม่ยาย และเด็กร่วมเดินด้วย และวันนี้อากาศก็เป็นใจอย่างมาก ท้องฟ้าครึ้ม ลมพัดเย็น เดินกลับมาถึงที่เดิมเกือบ 8 โมงเช้า ก็ยังไม่มีแดด ผู้คนยังมากอยู่ แต่ผมต้องขอตัวกลับก่อนเพราะรู้สึกหิวแล้ว

งานนี้โดยภาพรวมถือว่าประสบความสำเร็จ ในด้านจำนวนผู้คนที่เข้าร่วมน่าจะราว ๆ 6-7 พันคน ทั้งเดิน-วิ่ง-เต้น และพวกที่มาดูดาราเมื่อจำนวนเกินคาดหลาย ๆ อย่างก็เลยเกิดปัญหาขึ้น ตั้งแต่ขั้นตอนการรับสมัคร เสื้อ เหรียญ ไม่พอ น้ำดื่ม อาหาร เส้นทางวิ่ง เลยดูขลุกขลัก นักวิ่งไม้ประดับที่เข้ามาท้ายๆ หลายคนเริ่มหงุดหงิดและบ่น ว่าทำไมไม่เตรียมการแก้ปัญหาให้ทันท่วงที ก็เป็นอีกบทเรียนหนึ่งให้ผู้จัดได้พิจารณา ว่าต้องมีแผน 2 มารองรับในทันทีที่เกิดปัญหาขึ้น… ก็คอยติดตามดูว่า เสื้อ - เหรียญ - CD  ที่ติดค้างไว้จะได้รับหรือไม่  อย่างไรก็อย่าให้เสียชื่อ ช่อง 3 แล้วกันนะครับ.

คลิกดูภาพบรรยากาศ