โดย..อาทร อ่อนน้อม
การวิ่งเพื่อสุขภาพเป็นการออกกำลังกายที่ดีที่สุดวิธีหนึ่ง เพราะสามารถทำเพียงลำพังคนเดียวได้ ใช้อุปกรณ์น้อย ไม่ต้องจ้างครูมาสอน สะดวก ประหยัดทั้งเวลาและทรัพย์สิน จะวิ่งเป็นทีมเพื่อความสนุกสนานก็ได้และที่สำคัญสามารถควบคุมปริมาณการฝึกหนัก-เบาได้ตามสภาวะของร่างกายที่แตกต่างกัน
การวิ่งเพื่อสุขภาพเป็นการวิ่งเหยาะด้วยอัตราเร็วพอสมควร มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับสมรรถนะของร่างกายและการฝึกซ้อม การฝึกซ้อมมีความสำคัญมากน้อยเพียงใด ? การฝึกซ้อมมีความสำคัญต่อการวิ่งมากโดยเฉพาะในระยะทางไกลๆ
ผู้เขียนถูกชวนไปวิ่งฮาฟล์มาราธอนที่จอมบึงราชบุรีเมื่อวันที่ 26 มกราคม 2543 นี้เอง โดยไปกับ(ขออนุญาติเอ่ยนาม) คุณสุเมธ สุวรรณมานะ พี่สมจิตร แก้วงาม พี่สมเกียรติ เถาปฐม ซึ่งล้วนเป็นนักวิ่งแนวหน้าอันดับต้น ๆ ทั้งสิ้น ผู้เขียนตั้งใจไปดูคนอื่นวิ่งมากกว่า แต่พอถึงเวลาก็ถูกขอร้องให้ลงวิ่งเป็นเพื่อนด้วย วิ่งช้า ๆ ก็ได้ เพื่อนบอก ความที่เป็นคนไม่ค่อยอยากจะขัดใจใครก็เลยรับปาก 21 กิโลเมตร ครั้งแรกในชีวิตที่ไม่เคยซ้อมเลย (ปกติผู้เขียนจะซ้อมวิ่งอาทิตย์ละไม่เกิน 4 กิโลเมตร) แต่เมื่อลงวิ่งแล้ว ก็ต้องพยายามวิ่งให้ถึงให้ได้ ทั้ง ๆ ที่วันนั้นตอนบ่ายมีนัดซ้อมลีลาศกับเพื่อน ๆ อีกกลุ่มที่สมาคมชาวใต้ ตลิ่งชัน พอเริ่มวิ่งก็พยายามควบคุมตัวเอง ร่างกาย จังหวะการวิ่ง และการหายใจให้สม่ำเสมอ เพื่อไม่ให้เกิดการบาดเจ็บ ระยะ 12 กิโลเมตรแรก ยังไม่มีปัญหา ไปได้เรื่อย ๆ พอขึ้นกิโลเมตรที่ 15-16 เริ่มมีอาการเจ็บหัวเข่าทั้ง 2 ข้าง รู้สึกปวด ๆ ขัด ๆ เจ็บกล้ามเนื้อน่องทั้ง 2 ข้าง กล้ามเนื้อหน้าขาเริ่มเจ็บ และเกร็งคล้ายจะเป็นตะคริว ก็พยายามรักษาจังหวะการวิ่งเอาไว้ ช่วงนี้พบ พี่สมเกียรติ หยุดวิ่งแล้วเพราะเจ็บเท้าทั้ง 2 ข้าง ผ่านมา กม.ที่ 17 พบพี่สมจิตรหยุดวิ่งเพราะเจ็บส้นเท้าทั้ง 2 ข้างเช่นกัน ผู้เขียนไม่ยอมหยุดยังคงวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ ตั้งใจวิ่งให้ถึงให้ได้ อาการปวดแบบขัด ๆ ที่หัวเข่าเริ่มมีมากขึ้น กม.ที่ 19 ความรู้สึกเริ่มบอกว่าต้องหยุดแล้วไปไม่ไหวแน่ จึงเริ่มหยุดบ้าง เดินบ้าง วิ่งบ้าง สลับกันไป จนถึงเส้นชัย กม. ที่ 21 ใช้เวลา 1 ชั่วโมง 50 นาที นับว่าเป็นเวลาที่ใช้ได้สำหรับ 21 กิโลเมตรครั้งแรกในชีวิต หลังจากพักผ่อนแล้วประมาณ 20 นาที หัวเข่าเริ่มมีอาการปวดขยับแทบไม่ได้ บริเวณกล้ามเนื้อน่องเริ่มบวม ต้องรีบประคบน้ำแข็งและทายานวดทันที ข้อเท้าเริ่มปวดขัดมีอาการเดินแทบไม่ได้เลย ต้องประคองกลับบ้านกันอย่างทุลักทุเล จนไม่สามารถไปซ้อมลีลาศได้ แถมยังถูกคุณหมอให้ทานยาและบังคับไม่ให้ออกกำลังกายเป็นเวลา 2 อาทิตย์เต็ม นี่แหละครับ ครั้งแรกในชีวิตกับ 21 กิโลเมตรที่น่าจดจำ แต่อย่าทำตาม!! (1 ก.พ. 43)